Cristologia — Boécio, Boethius (c. 480-525)
Um dos grandes pensadores da Idade Média, com domínio da tradição filosófica clássica e iniciado na tradição cristã.
Este cristão, helenista por educação, obteve o favor de Teodorico que o nomeou cônsul em 510 e 522; procurou criar na corte do rei bárbaro um centro de cultura intelectual. Deixou traduções da Isagoge de Porfírio, de certas obras de Aristóteles, provavelmente do Organon, que se perdeu e se voltou a encontrar só no século XII, salvo as Categorias e o Periherménias, utilizados desde o início pelos escolásticos; publicou comentários sobre estas obras, tratados pessoais sobre o silogismo e outros assuntos lógicos e escritos teológicos.
Tendo incorrido no desfavor de Teodorico, foi lançado na prisão, onde escreveu o célebre tratado : ” De consolatione philosophiae “, cujo título indica bem o assunto : ” Boécio, no seu infortúnio, busca a felicidade; consola-o a filosofia ensinando-lhe onde e como ele a encontrara “. Boécio foi executado entre 524 e 526.
Estas obras puseram em circulação grande número de ideias augustinianas e sobretudo aristotélicas : a Idade Média até ao século XIII, apenas por ele conheceu Aristóteles; deu aos escolásticos várias definições célebres, a da beatitude : ” Status bonorum omnium congregatione perfectus “; a da eternidade : ” Interminabilis vitae tota simul et perfecta possessio “; a da pessoa : ” Rationalis naturae individua substantia “. Por este motivo, esta obra filosófica, conquanto fragmentária e pouco original, teve grande influência sobre a formação da escolástica. (excertos de Thonnard, Compêndio de História da Filosofia)
*BOÉCIO (480-524)
Excertos e estudos:
*BOÉCIO, por C.S.Lewis
*FILOSOFIA
*ALAIN DE LIBERA
*ANANDA COOMARASWAMY